Düşler düşmeler...

Damdan düşer gibi girmiştin  hayatıma

Aşk  hiç aklımda yokken

Zaten aşk böyle plansız gelince güzel olmaz mıydı?

Sonra olur olmaz düşmeye başladın  aklıma

Bir kapı çalışında, bir gülümsemede ya da bir rakı sofrasında

Düşe  kalka bir arpa boyu yol aldık zamanla

Ben düştüm sonra kanayan dizimi üfledim ve sana doğru yürüdüm  her seferinde

Benim düşlerim vardı ama bizim buluşmalarımız hep düşeş oldu

Düşmeler  düşlerden fazla olmaya başlayınca gitmek zamanı  gelmiştir aşkta

Zaten kalmak aşka ayıp  olurdu

Ben gittim ve o gün kalbimden düştün

Ve aylar sonra bir damla yas geldi gözümden düştün