Uçmak
istiyorum kanatlarım yok
Denizin
dibindeyim ama kum yok
Ruhum
ateş böcegi ama ışık yok
Öldüm
ama hayattayım
İşte
böyle haller
Tarifi
yok...
17 Ekim 2015 Cumartesi
AFFEDEBİLMEK...
Affetmeyi öğreniyor insan
Öğrendikçe
hafifliyor iyileşiyor
Düşününce
ne çok şey varmış affedecek diyor
Kendimden
baladım affetmeye
Önce
beni affettim gereksiz yere kendimi üzdüğüm , ağlattığım için
Pazarda
tezgahın arkasından çürük domatesleri vermiş olan manavı affettim
Eve
verilen siparişi eksik getiren pizzacıyı affettim bugün
İçimdeki
huzursuzluğu, hiç susmayıp hep olmadık şeyler düşündüren iç sesimi affettim
Arkamdan
kuyu kazanları, hiç bir şey demeden çekip gidenleri affettim
Sabahları bi günaydını esirgeyenleri, inandığı şeyi savunmayanları
Yanımdaymış gibi görünen arkamdan dedikodumu yapanları bile affettim bugün
Halen
bana bunu nasıl yapar dediğim düşününce boğmak istediğim insanlar var tabi ama
zamanla onları da affederim inşallah kalbimde.tabi onlar bunu hiç bilmeyecekler:)
Affetmek
büyüklüktür
Sadece
güçlü insanların yapabileceği mucize bi şifadır
Hemde
bedava...
YAZMAK
Bir
kağıda sığar mı yürek
Ya
da yürektektekileri taşıyabilir mi bir kağıt
Ya
okumaya değer şeyler yazmalı, yada yazmaya değer şeyler yaşamalı insan
4 Ekim 2015 Pazar
GİDELİM BURALARDAN
Bence gidelim
buralardan
Dövüşmeyelim kaçalım
Yeni bir gökyüzü bul
bize
Yeni bir alfabe
yarat
kimsenin bilmediği o
dili konuşalım
Bence gidelim
buralardan
Mavi kılavuzumuz olsun
Kalp kırıklarımızı
saralım
Bence gidelim
buralardan
Bir türlü başlayamayan
ilklere inat
Sen bana iz ol
Birlikte biz olalım
HESAPLAŞMA...
Bakkal defteri gibi kalbim
Hep veresiye yaşamışım
Güvenip vermişim herşeyi hiç karşılıksız
Dip toplamda hep açık vermişim
O kadar kırılmış ki kalbim
Şimdi burasımı acıyo desen
Tuttuğun her yer kırık
Aceleyle verdiğim söz
Dönmekte geç kaldığım keşke
Küsüm hepinize hepinize
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)