Bu
yaşıma kadar binlerce hayal kurdum
Bir
çoğunun pesinden gittim bazılarından da takılan çelmeler yüzünden vazgeçtim
Aklımın
ermediği hilelerden koleksiyon yaptım
Yüzüme gülüp ardımdan konuşanları madem ardımdan
konuşmayı
seviyorsunuz deyip temelli ardımda bıraktım
Kelimelerimin
yettiği kadar anlatmaya çalıştım kendimi
Konuşmaya
bile değmeyenler olduğunda tüm kelimelerimi cebime koyup yola devam ettim
Ben
kimseyle yarışmadım ama kendini benimle yarıştıranlar çok oldu
Bazen üzerimde bi ağırlık hissettim
Sonra
kalktım süresi dolmuş tüm cevapsız soruları çöpe attım
İçime
ata ata hiç yer kalmamışken
Tam
da nefessiz kalacakken
Ve
farkettim ki
Yüzünüzde
çizgiler olması değildi mesele
kalbinizdeki
çiziklerin sayısıdır esas olan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder