Biz Eskiden Mektup Yazardık...

Biz eskiden mektup yazardık.

Aşkı,özlemi,sılayı zarfın içine koyar yollardık.

İnsanlar, biribirine duyduğu sevgiyi, çocuklarının ilk adım haberlerini,ilk baba deyişlerini yollardı zarf içinde.
Sevgi kokardı, hasret tüterdi sayfalarında.Biz eskiden mektup yazardık...
Bir  sabah ezanında yolumuzu gözleyen sevgiliye umut olsun diye.
Yüreklerindeki hasret ateşine, sözcüklerle su serpmek özlemiyle. Biz eskiden mektup yazardık dosta, arkadaşa ,sevgiliye, anneye , babaya ,kardeşe.
Yüreğimizin üreğin sesini duyurmak için bekleyenlere
Tertemiz sayfalara içten duyguları ,kıskançlıkları, öfkeleri,sevgileri, sözcükleri kıvırıp bükmeden ziyan etmeden olduğu gibi dökerdik kağıda bazende gözyaşımızı.. Bazen okuyanın ayaklarını yerden keserdi, bazende br ayrılık rüzgarı estirirdi girdiği eve. Biz eskiden mektup yazardık.
Kalbimizden gelenleri öüpü koklar zarfa sarıp sarmalardık. Biz eskiden mektup yazardık

Sahi, siz en son ne zaman mektup yazmıştınız?