7 Eylül 2014 Pazar

Eller


Nasırlı çatlak ellerinden utandı ve usulca cebine soktu babam.
Tüm gücümle yapıştım ellerine ve yüzüme sürdüm avuçlarını
Çatlak ve sertleşmiş derisi diken gibi batsada yüzüme
Tarifsiz mutluluk veren bir acıydı bu
Babamdın sen benim ,ilk aşkım ilk kahramanımdın
O nasırlı eller sayesinde  büyüdüm  ben
O çatlamış ,derin çiziklerle dolu eller sayesinde giydim ben her bayram kırmızı pabuçları
Bugün hayallerim gerçek olduysa sebebi o nasırlı ellerin babam
Kaç gece başımı okşadı o eller anne şefkati yerine geçti
ateşim çıktığı gecelerde alnımda yine o eller vardı benim
Evden her ayrılışımda o nasırlı eller uğurladı hep ben
Okul sabahlarında çayımı karıştıran yine o ellerdi
Her yenilgide , hep pişmalıkta sırtımı sıvazlayan üzülme geçer diyen o nasırlı ellerdi
Utanıp saklama ellerini baba
Tuttum bırakmadım o elleri öptüm optum başıma koydum

 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder