İZ...

 

Dokunduğu her şeyde her hayatta bir iz bırakmalı insan.Bazı hayatlarda gülüşlerin bazılarında ise gözyaşlarının izi kalır insanın.
Dost sohbetinin olduğu masadan kalktığında eski anılar, aşklar, itiraflar iz bırakır masada
Cam kenarında çıkılan yanlız yolculukta kendimize verdiğimiz söyler keşkeler acabalar iz bırakır tek numaralı koltukta

Ben girdiğim kalplerde iz bıraktım mı  bilmiyorum. Benden geriye akıllarda ne kaldı, kalpler de izim varmı bilmiyorum. Hiç geri dönmedim  ve geri dönüp soracak cesaretim olmadı hiç. Dönmediğim için pişman olduğum aşk yok ama çekip gittiğim için keşke dediğim aşkım oldu benim.

Sanırım en çok izlerimi okuduğum kitaplarda bırakıyorum ben. Kitaplarımı eline alan benden izler bulabilir içinde.

Hani hem birşey yer hemde kitap okumaya çalışırsın yağlı elinle sayfayı çeviremez kolunda çevirmeye çalışırsın ama bulaşır sayfayaJ
Kimi sayfalarda keyifli bir anda içtiğim kahvenin bir damlası, kimi sayfada döktüğüm göz yaşının izi kalır.

En etkili iz gözyaşının bıraktığıdır bence. Her bakan göremez onun izini. Hani gönül gözüyle bakmak diye birşey vardır ya işte ancak öyle bakanlar görebilir gözyaşı izini belkide.

En sevdiğimde rengarenk kalemle bıraktığım çizgilerdir kitaplarda
Yıllar sonra dönüp kitabı elime aldığımda heyecanla bakarım altını çizdiğim satırlara hatırlamaya çalışırım neden bu cümlenin altını çizdiğimi

Umarım sizinde hayatınızda altını çizeceğiniz anılarınız,hatıralarınız cümleleriniz çok olur.

Hayatta hep bir iz bırakmak ümidiyle...