Ateşböceklerinin aydınlattığı gecelerde ay şahidim olunca başlıyorum sana yazmaya.
Buralarda sensizliği herkes tanır bilir
Masadaki kadeh bilir son yudumu hep senin için içtiğimi
Kayan yıldız bilir dileğimin içinde sen olduğunu
Bazen yorulurum günü sonuna kadar yaşamaya mecbur olmaktan
Bir akşam vakti uğrar sensizlik buralara
Sen yine yoksun ya ondandır içimdeki bu dağınıklık
Bazen yalancı bir sevdaya kapılıp sürüklensede kalp
Son bir azimle tutunup kurtulur kıyımdaki tek bir dala
Kaç zaman aldı bilir misin hatırlarla dost olmak
Kaç kere küsüp küsüp barıştım anılarımla
Kaç sabah kavga ettim yeniden doğruğu için güneşle
Yere ayak basmak zaman aldı, sakız sardunyaları hayata döndürüp açtırmak zor oldu
Şimdi iyimisin dersen ?
Arasıra öksürüyorum görenler hasta sanıyor beni
Oysa boğazıma biriken sadece sensizlik tozu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder