Belki de senin
geldiğin yerde ben bittim ama sen yine de hoş geldin.
Gülüşünün gölgesi
yüzüme düşünce farkettim seni.
Kalp izimi takip
edin buldun beni. HOŞGELDİN
Bugüne kadar
kalbimdeki hiçbir misafir fark etmedi bendeki beni.
Korkup
kaçmasalardı, dayanabilseydiler fırtınalarıma, yağmurlarım sonrasında duyulan
toprak kokusu ile cenneti sunabilirdim onlara.
Onlar hep gitti
ama ben yinede karalar bağlamadım.
Belki beyazlara
mavilere varamadım ama griler de olmadı hiç hayatımda.
Daha soğumamış
gözyaşın yağmurlarıma karışınca farkettim seni.
Bendeki mevsime
uydun ben baharken sende yağmur oldun HOŞGELDİN
Seninle aynı
alfabede buluştuk biz. Fazla harfe ve cümleye gerek olmadan çözdük birbirimizi
Elimde halen
konmamış bir sürü nokta ve yarım kalmış cümle varken sen yeni kelimelerle geldin
hayatıma.
Benim bir varmış
bir yokmuş diye başladığım masalıma kahraman oldun HOŞGELDİN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder